जाग आणली मला

हात जोडले, वंदन घडले
जाग आणली मला
दयाळा, प्रणाम देवा तुला! ध्रु.

हालचाल देहाची घडता, जडता बघ लोपली
नामस्मरणी मने रंगता स्फुरली भूपाळी
तूच शिकविले मला। दयाळा  १

शीतल जल ते, हस्तपादमुख शीतल करणार
पवन सुगंधी अवचित येउन स्पर्शून जाणार
विशाल गगनी, पहा आतही चेतविलेसी मला। दयाळा २

आयु वाढवुनि मिळे तर तना आता झिजवावे
देहदुःख विसरून जनांना प्रेमे सुखवावे
लिहुनि कवने गाउनि दाखव
दीक्षा दिधली मला। दयाळा ३

उंबरठ्याचा घाटच अवघड जा ओलांडून
नकोस घेऊ आपआपणा ऐसे कोंडून
उत्साहाचा, चैतन्याचा निर्झर केले मला। दयाळा ४

गीता, ज्ञानेश्वरी, भागवत, तुकयांचा गाथा
समजुन उमजुन सुलभ सुगम कर तू गीते गाता
कृतज्ञ कविने श्रीहरीचरणी
देह लोटुनी दिला। दयाळा ५

रचयिता : श्रीराम बाळकृष्ण आठवले