सुशांत सुस्थिर मन व्हावे ! अध्याय ६ - आत्मसंयम योग

कर्मफलाची धरी न आशा जो योगी तो संन्यासी
नच शिवतो संकल्पही चित्ता लेप न लागे गगनासी!१

मन वश झाले इंद्रिये तशी समजावा हा उद्धार
खचे न केव्हा महावीर जो गोविंदच तो होणार!२

विषया विटला हरिस भेटला भाग्यवंत तो खराखुरा
अभ्यासाने घडता प्रगती विकार करती पोबारा!३

एकांतातच बसुनी ठायी सुशांत सुस्थिर मन व्हावे
मंदिरात त्या ये मुरलीधर सोsहं सोsहं ऐकावे!४

गोपालाचे ध्यान लागता उसळे आतुन आनंद
कृष्णसखा कर धरुनि चालवी आनंदाचा तो कंद!५

मीच सुदामा हरिला देतो अवधानाचे हे पोहे
हरीच ध्याना मला बोलवी कृतज्ञ त्याचा मी आहे!६

चंचल मन परि कसे आवरू विचारता हे श्रीकृष्णा
हासत सांगे समजावुन हे करुणा आली दयाघना!७

'अभ्यासाने वैराग्याने मन वश होते' हरि वदला
ते आश्वासन जणु संजीवन उपकारक ते योगाला!८

रचयिता: श्रीराम बाळकृष्ण आठवले