प्रभातकाली मजला स्वामी आपण जागविले

प्रभातकाली मजला स्वामी आपण जागविले 
ऊठ राजसा प्रेमळ शब्दे आत मना वळविले!ध्रु. 

आळंदीहुन पावस येथे, तिथून पुण्यपुरी 
आनंदयात्रा नित्य घडतसे केले वारकरी 
सोऽहं बोधावरी आणले, प्रेमे कुरवाळिले!१

ध्यान कोठले अवघड बाळा आत्म्याचे भान 
नाम स्मर श्रीराम तेच रे मधुर मधुर गान 
अवती, भवती अंतरि माधव स्वरूप दाखविले!२ 

उपासनेने सार्थक होते या नरदेहाचे
नरनारी तर अवघे यात्री सोऽहं पंढरिचे
दासबोध भावार्थदीपिका जीवनि उतरविले!३ 

सरळ मन तरी त्यात विराजे हसरा गोविंद 
भाविक त्याच्या मुद्रेवरती नाचत आनंद 
विश्वच अवघे घर हे अपुले मीपण मावळले!४ 

व्यक्ती व्यक्ती मिळुन समष्टी थेंबांचा सागर 
विभक्त ना कुणी परमार्थी या सत्य हेच प्रखर 
नवनीताहुन मृदुल मृदुलतर मानस मम केले!५

सगळे  मिळुनी  ध्याना बसणे अपूर्व नवलाव 
मन पवनासह गगना भिडता आनंद वर्षाव 
गुढीपाडवा, दिपवाळी सण प्रतिदिनि अनुभविले!६

चुकता चुकता शिकता येते उमेद वाढविता 
चरणशरण श्रीराम आपणा मुनि माधवनाथा 
असुनि नसावे नसुनि असावे प्रात्यक्षिक केले!७

रचयिता : श्रीराम बाळकृष्ण आठवले
२५.०८.१९९६

(स्वामी माधवनाथांवर रचलेली भूपाळी)