मी भगवंताचा आहे
हा घोष करीत तू राहे!ध्रु.
हा घोष करीत तू राहे!ध्रु.
मग समाधान अविनाशी
लोळती पदी सुखराशी
हा अनुभव घेउनि पाहे!१
मग दास्य नको इतरांचे
आम्ही रामाचे, रामाचे
हा ठेका धरुनी राहे!२
परमार्थ साधण्यासाठी
हा प्रपंच साधन हाती
जाणीव बाळगुनि राहे!३
रचयिता : श्रीराम बाळकृष्ण आठवले
गोंदवलेकर महाराज यांची प्रवचने मधील प्रवचन क्रमांक १६५ (१३ जून) वर आधारित काव्य.
मी भगवंताचा आहे या जाणिवेने जगणाऱ्याला म्हणजे भगवंताच्या अनुसंधानात जगणाऱ्याला जे समाधान मिळते ते मीपणाने जगणाऱ्याला मिळत नाही. फार दिवस नोकरी केली की माणसाच्या मनाला गुलामगिरीची सवय लागते. हे चांगले नाही. नोकरी करीत असतानाच अनुसंधानाचा अभ्यास करावा म्हणजे पुढे नोकरी सुटल्यावर जितका वेळ मिळेल तितका अनुसंधानात जाईल. जगात जे आहे ते सर्व चांगले आहे, आपणच तेवढे बरे नाही. दरवाजे खिडक्या हे जसे घराचे साधन आहे किंवा आपल्या गावी जाण्यासाठी आगगाडी हे जसे साधन आहे त्याचप्रमाणे परमार्थ साधण्यासाठी किंवा परमात्माच्या प्राप्तीसाठी प्रपंच हे साधन आहे. परमार्थाची जाणीव जेवढी दुःखात होते तेवढी सुखात असताना होत नाही. आपल्यासारखे दुसऱ्याला ओळखणे व त्याच्याशी तसे वागणे हाच परमार्थ होय.