संत आपणा हेच सांगती "तू देवाचा!तू देवाचा!

नाम घ्यावे मना वदावे "मी देवाचा! मी देवाचा!
संत आपणा हेच सांगती "तू देवाचा!तू देवाचा!ध्रु.

विषयाचा मी कुणी नसे
भगवंताहुनि भिन्न नसे
विभक्त नाही "त्याच्यापासुनि" घोष चालु दे नित्याचा!१

नाम घ्यावे हे स्मरण्यासी
नाम घ्यावे अभिषेकासी
नामजलाच्या धारा करतिल प्रसन्न आत्मा शंभूचा!२

झुळझुळेल मग अंतरि गंगा
मनातला शिव होइल जागा
हातुनि घडते ते देवाचे विषयच ईश्वर ध्यानाचा!३

रचयिता : श्रीराम बाळकृष्ण आठवले
गोंदवलेकर महाराज यांची प्रवचने मधील प्रवचन क्रमांक १०८ (१७ एप्रिल) वर आधारित काव्य.

नाम घेताना आपण नाम कशाकरिता घेतले, त्याची अखंड जाणीव असावी. ही जाणीव अखंड ठेवणे, मी भगवंताचा आहे हे जाणणे याचे नाव अनुसंधान ठेवणे. संत, तू विषयाचा नाहीस भगवंताचा आहेस, असे सांगतात हीच संतांची खरी कामगिरी, व याकरिता ते नाम घ्यायला सांगतात.  नाम घेणे म्हणजे मी विषयाचा नाही, भगवंताचा आहे असे मनाला सांगणे. रामास पक्के ओळखता आले पाहिजे. याकरिता अंत:करणाची पवित्रता पाहिजे; शुद्ध भाव पाहिजे. सर्व काही साधने केली, पण भाव नसेल तर ती व्यर्थ होतात. कालांतराने त्यामुळे भाव उत्पन्न होईल हे खरे पण भाव ठेवून साधने केली म्हणजे प्राप्ती लवकर होते. वास्तविक जे जे काही तुम्ही करीत आहात ते मीच करीत आहे माझी इच्छा तशी आहे असे मनी दृढ करून वागावे. तुम्ही असे भेदबुद्धीने का वागता? मीच तुमच्या हृदयात असून तुमच्या बुद्धीस प्रेरणा करतो असे का मानत नाही?