नामी राहुनि स्वयें दुजाते नामा लावावे
रामाचे व्हावें।ध्रु.
रामाचे व्हावें।ध्रु.
राम कर्ता, राम दाता
राम भोक्ता, राम त्राता
ऐसे जाणावे!१
विषयाचे खत वाढवि मीपण
संकट येते अतीव दारुण
ते तर टाळावे!२
सर्वांभूती नम्र जाहला
अहंपणा सोडतो तयाला
स्वतःस विसरावे!३
रचयिता : श्रीराम बाळकृष्ण आठवले
गोंदवलेकर महाराज यांची प्रवचने मधील प्रवचन क्रमांक ६२ (२ मार्च) वर आधारित काव्य.
खरोखर जगात माझे जर कोणी अनहित करणारा असेल तर तो मीच. विषयाचे खत घालीत गेले की मीपणा वाढत जातो. प्रापंचिकांत व संतांत फरक हाच की, ते कर्तेपण रामाकडे देतात व आम्ही आपल्याकडे घेतो. विषयाच्या लालचीने विषयाला बळी पडून आपले अनहित आपणच करून घेत असतो. खरे सांगतो मी, मनुष्याने जन्मास येऊन एकच करावे आपण नामात राहावे व दुसऱ्याला नामाला लावावे. भगवंताच्या स्मरणात स्वतःला विसरावे. राम कर्ता म्हणावे की सुख, कल्याण, सर्व काही आलेच. त्याच्याकडे सर्व सोपवा व आनंदात राहा, त्यातच खरे हित आहे. आकाशाचे छत्र जसे सर्वांवर आहे, तसे भगवंताचे छत्र सर्वांवर आहे अशी खात्री बाळगा.
No comments:
Post a Comment