आवाहन श्रीनवनाथांना

भावभरे नमितो नवनाथा प्रभातसमयी अंतरि या
प्रणवाचा हुंकार ऐकवत अज्ञाना निरसाया या!ध्रु.

अश्रू झरती पुलकित काया सोsहं स्पंदन जाणवले
प्रसन्न रविराया ये उदया मन्मन नकळत मोहरले
अबोल बोली बोलविण्यासी प्रबोधनासी या हो या!१

नयनदले मी मिटूनि घेता हृदयकपाटे खुलताती
मौनातुनि संवाद स्फुरता धन्य धन्य होतात श्रुती
पाहिले न जरि, बोललो न जरि निजशिष्या कवळाया या!२

नवनाथा हो सादा आधी मी पडसादा परिसावे
मूर्ती आधी दिसता छाया चरणधूलि मज बनवावे
वियोग पळभर साहवे न मज करुणाघन हो वर्षत या!३

आदिनाथ तो तया वंदिता वाणी वेदवती होते
गीतातुनि घे आकृति गीता बावरते मन बावरते
कसे करू मी स्वागत आता कर जोडुनिया म्हणतो या!४

भस्म दिले ते चर्चुनि भाळी सदाशिवाचे स्मरण करू
रुद्राक्षाची माळ घालुनी मी शिव मी शिव घोष करू
जिवाशिवाचा योग साधण्या या नवनाथा सत्वर या!५

त्रिशूल करिचा शूला शमवी दक्षिण कर अभया देई
अर्धोन्मीलित नेत्र आपुले देती सोsहंची ग्वाही
विश्र्वनिकेतन हे नवनाथा विश्वात्मक मज करण्या या!६

देहाचे देहत्च निमाले अनुभव ऐसा येऊ दे
ध्येय ध्याता ध्यान त्रिपुटी पूर्णत्वाने लोपू दे
अद्वय सुख भोगाया शिकवा श्रीरामा सुखवाया या!७

रचयिता :  श्रीराम बाळकृष्ण आठवले
१६/१७.२.१९७७