प्रभातकाली सोऽहम् देवा सोऽहम् भूपाळी
पूज्य नि पूजक नुरला आता भेदच भूमंडळी!ध्रु.
सोऽहम् रविने मनातल्या या तमास घालविले
अकर्मण्यता गेली गेली, चैतन्य स्फुरले
कृतज्ञ साधक अर्पितसे ही भावाची अंजली!१
सोऽहम् रूपी सद्गुरु वितरित सोऽहम् मंत्राला
सोऽहम् सोऽहम् घोष उधळितो समाधिसौख्याला
काळाचे कालत्वा लोपले ऐशा शुभकाली!२
सोऽहम् शंकर तया वाहिली सुंदर बिल्वदले
शिवपूजन हे अंतरातल्या शिवास बहु रुचले
अंतरि सोऽहम् भवती सोऽहम् काया मोहरली!३
देहदु:ख ही तनामधे या सुंदर झिणझिणले
कंटक झाली फुले तयांचे रचले मी झेले
मी द्वंद्वाच्या अतीत असतो शिकवण करि आली!४
स्व-रूप कळता आनंदाची होते बरसात
देहाचे ही बंधन तुटते एका निमिषात
पंचप्राणहि प्रमुदित म्हणती प्रभात बघ झाली!५
अमृतानुभव यावा म्हणुनी सोऽहम् गर्जावे
सोऽहम् सोऽहम् म्हणता म्हणता मीपण लोपावे
सोऽहम् मय कर श्रीरामासी प्रार्थित या काली!६
रचयिता : श्रीराम बाळकृष्ण आठवले
१९.०८.१९७७
No comments:
Post a Comment