सुखाचे निधान..

तुझे आहे तुजपाशी, सुखाचे निधान
रामनाम! रामनाम!ध्रु.

नाम तुझ्या पाठीशी, नाम तुझ्या हाताशी 
नाम तुझ्या उशाशी, नाम मनाच्या आकाशी 
नको करू कासाविशी!  
भज रामनाम! रामनाम!१

नाम पुरात तारील, नाम ताप निवारील 
नाम पाखर घालील, नाम घास भरवील 
नको करू ऊलघाल, 
भज रामनाम! रामनाम!२

नाम घेता न लगे मोल, नामाविना जन्म फोल 
राम राम हेच बोल आणतील तुजला डोल
नाम रत्न अनमोल,  
भज रामनाम! रामनाम!३

रचयिता : श्रीराम बाळकृष्ण आठवले

गोंदवलेकर महाराज यांची प्रवचने मधील प्रवचन क्रमांक १७ (१७ जानेवारी) वर आधारित काव्य.

नामस्मरणाची बुद्धि झाली की आपले काम झाले. नामात प्रेम येणे जरूर आहे; त्याकरिता ते नाम अत्यंत आवडीने, व त्याच्याशिवाय दूसरे काही साधायचे नाही अशा भावनेने घेतले पाहिजे, म्हणजे त्यात प्रेम येईल. नाम हे अत्यंत उपाधीरहित आहे, त्याला कोणत्याहि उपकरणाची गरज नाही. रोगी-निरोगी, विद्वान्-अडाणी, श्रीमंत; गरीब, लहान-थोर, स्त्री-पुरुष, जात-गोत, यांपैकी कोणतीहि गोष्ट असली तरी अडत नाही- व नसली तरी अडत नाही. नामाशिवाय दुसऱ्या कोणत्याहि साधनाला शक्ति, बळ, पैसा, वगैरे कोणत्या ना कोणत्या तरी गोष्टीची मदत लागते. म्हणून असे हे अत्यंत उपाधीरहित नाम, त्यात प्रेम येण्यासाठी, आपण उपाधीरहित होऊन घेतले पाहिजे. नामात प्रेम येणे ही फार उच्च कोटीची स्थिति आहे. ती अगदी सहजासहजी प्राप्त होणारी नाही. म्हणून त्यातील वर्म ओळखून योग्य तन्हेने व चिकाटीने सतत नामस्मरणाचा अभ्यास ठेवणे जरूर आहे. "भगवंताच्या नामाशिवाय मला कांही कळत नाही" असे ज्याला कळले त्याला सर्व कळले.