देहाचा जो भोग, भोगून सरावा भोगतां भोगतां राम आठवावा!

देहाचा जो भोग, भोगून सरावा
भोगतां भोगतां राम आठवावा!ध्रु.

संकटे दुखणी
मानु बंधुभगिनी
कर जोडुनीया नमू वासुदेवा!१

ठेविसी जैसे
सुखे राहु तैसे
जनकाजा देह - चंदन झिजावा!२

रामाचे होऊन
प्रपंच करून
भक्तिभावे राम आम्ही आळवावा!३

रचयिता : श्रीराम बाळकृष्ण आठवले

गोंदवलेकर महाराज प्रवचन क्रमांक २२६, १३ ऑगस्ट वर आधारित काव्य 

परमात्म्याने पाठविलेली दुखणी, संकटे यात आनंद मानला पाहिजे.
परमात्म्याच्या इच्छेने येणारी दुखणी, संकटे, यांचाही तुम्ही का नाही मानू आनंद ? पण परमात्मा आपला सर्वस्वी हितकर्ता आहे असा तुमचा दृढ विश्वास आहे कुठे ? परमात्म्यानेच धाडलेली संकटे त्यालाच दूर करायला कशी सांगावीत ? दुसरे असे की, भोग हा भोगलाच पाहिजे. आता जर भोगला नाही, तर पुढे तरी भोगावा लागणारच ना ?