आनंदी असणे हेच ते प्रभूकडे जाणे!

आनंदी असणे हेच ते प्रभूकडे जाणे!ध्रु.

ठेव कसा ही
तुझाच राही
तुझा लाभ व्हावा अन्यथा व्यर्थ व्यर्थ जगणे!१

स्वस्थ बसावे 
मज शिकवावे
तू गुरु, देव हि तू - स्फुरु दे भक्तीचे गाणे!२

निष्ठा दे रे
तळमळ दे रे
करुणेच्या मेघा, चातकास्तव धावत येणे!३

रचयिता : श्रीराम बाळकृष्ण आठवले

गोंदवलेकर महाराज प्रवचन क्रमांक २३९, २६ ऑगस्ट वर आधारित काव्य.

कारणावाचून आनंद, तो खरा.
आनंद मिळविण्यासाठीच प्रत्येक मनुष्याची खटपट आहे; पण कारणावर अवलंबून असणाऱ्या आनंदाची वाट दु:खामधून आहे, आणि त्या आनंदासाठी मनुष्य दु:खदायक प्रपंचाची कास धरतो. म्हणून, कोणतेही कारण नसलेला आनंद भोगण्याची आपण सवय लावून घ्यावी.