गजानन माझा । योगी शेगावीचा
लीला त्याच्या गाव्या। नित्यनेमे ।।१।।
गावा गजानन । ध्यावा गजानन
पोथीचे वाचन । सोडू नये ।।२।।
संत दासगणू । गुण किती वानू?
साकारली त्यांनी। ब्रम्हमूर्ती ।।३।।
करा मन मोठे। दुःखा वाव कोठे?
चैतन्य प्रकटे । अंतरंगी ।।४।।
दृष्टी जी निर्मळ । अत्यंत प्रेमळ
अफाट क्रोधाला। शांतवीते ।।५।।
सहन करावे । दुःख जे देहाचे
नाभीच्या पासून । नाम घ्यावे ।।६।।
स्फुरतो ओंकार । ज्याच्या त्याच्या आत
रूप गणेशाचे । सांगे तुका ।।७।।
कुष्ठरोग्याचीही । घडो काही सेवा
नयेच दुरावा। मनी आणू ।।८।।
माझा गजानन । उघडा वाघडा
स्वच्छ स्पष्ट तैसा । व्यवहार ।।९।।
वासनेची वस्त्रे। जरी जरतारी
साधूच्या अंगाला । बोचतात ।।१०।।
चून नि भाकरी । त्याला प्यारी भारी
भोजन साधेच । असो द्यावे ।।११।।
शेगावला जावे । गावात फिरावे
नेत्री साठवावे। रूप त्याचे ।।१२।।
अरे माणसा तू । माणुसकी धर्म
नित्य हृदयात । ठेव जागा ।।१३।।
भांडावे कशाला ? तंडावे कशाला
गर्व तो फुकाचा । दुःखमूळ ।।१४।।
घराचा तुरुंग । फोडून बाहेर
मोकळी ती हवा । घेई जरा ।।१५।।
सोड माझे माझे । फेक दूर ओझे
सुशांत नि स्वस्थ । होशील तू ।।१६।।
ओवी ओवी वाच । मुरव मनात
अध्यात्म ते आहे । जगायचे ।।१७।।
जे जे ठावे तुला । सांगावे जनांना
परोपरीने तू । शिकवावे ।।१८।।
काम झाल्यावर । कशाला थांबावे ?
फळ ना इच्छावे । कर्माचे त्या ।।१९।।
होशील मोकळा । वाचल्याने पोथी
गणू सांगे गोष्टी । कल्याणाच्या ।।२०।।
ओव्या एकवीस । बोधाच्या या दूर्वा
अर्पूनीया देवा । धन्य राम ।।२१।।
।।श्री गजानन महाराज की जय।।
रचयिता : श्रीराम बाळकृष्ण आठवले
No comments:
Post a Comment